بررسی موارد هیستروسکوپی در بیماران مراجعه کننده به بیمارستان رسول اکرم (۱۳۷۵ -۸۵)

مقدمه: از اواسط سال1980 هیستروسکوپی جایگزین کورتاژ کورکورانه به عنوان یک اقدام استاندارد جهت تشخیص دقیق پاتولوژی داخل رحمی مانند خونریزی غیر طبیعی رحمی و بررسی نازایی شد. هدف این مطالعه تعیین موارد استفاده و عوارض ناشی از هیستروسکوپی در یک دوره 10 ساله در یکی از مراجع ارجاع در شهر تهران می باشد تا بتوان در سیاستگذاری های بهداشت و درمان از این نتایج بهره برد. روش کار: این مطالعه یک بررسی مشاهده ای تحلیلی گذشته نگر است که با استفاده از پرسشنامه محقق ساخته انجام شده است. پرسشنامه شامل اطلاعات فردی، شکایات بیماران، معاینات، نتایج سونوگرافی لگنی، درمانهای قبلی و عوارض رخ داده ناشی از هیستروسکوپی می باشد که بر مبنای پرونده بیماران مراجعه کننده به اورژانس و درمانگاه زنان بیمارستان رسول اکرم در تهران در طی سالهای 1375-85 تکمیل گردید. کلیه پرونده های در دسترس شامل 910 پرونده بود که 26 پرونده بدلیل نقص از مطالعه خارج شدند. اطلاعات جمع آوری شده با استفاده از نرم افزار آماری spss نسخه11/5وارد رایانه شد و تحلیل داده ها با تست های آماری مجذور کای و آنوا انجام شد. نتایج: در این مطالعه 884 بیمار با میانگین سنی 34/8 سال بررسی شدند. 656 بیمار چند زا بودند که 290 نفر از آنان (44/2%) سابقه حداقل یک سقط داشتند. همچنین 427 نفر (49%) مبتلا به خونریزی غیر طبیعی رحمی بودند. هفت بیمار (0/8%) بعد از هیستروسکوپی دچار عوارض زودرس و چهار بیمار (0/5%) دچار عوارض دیررس شدند. در بیمارانی که میومکتومی و رزکسیون سپتوم برایشان انجام شده بود به ترتیب سه ودو مورد عارضه زودرس ایجاد شد و در مورد تخریب اندومتر عارضه ای مشاهده نشد. نتیجه گیری: هیستروسکوپی روش دقیق جهت تشخیص و درمان پاتولوژی داخل رحمی است. این روش کم عارضه و بدون نیاز به بستری طولانی مدت است.